Καταδικασμένο να καταπέσει με πάταγο το φαιδρό κατηγορητήριο
Παντελώς μόνος του, να πνίγεται από το ίδιο το μίσος του, βρέθηκε ο γνωστός πλέον Γιώργος Σωτηρέλλης, σε εκπομπή του Χατζηνικολάου που αφορούσε – τουλάχιστον εν μέρει – στην Χρυσή Αυγή, αλλά για άλλη μία φορά έγινε χωρίς την Χρυσή Αυγή. Είθισται, άλλωστε, οι συζητήσεις περί της Χρυσής Αυγής να μην εμπεριέχουν την γνώμη της Χρυσής Αυγής. Κατά τα άλλα εμάς λένε αντιδημοκράτες. Τέλος πάντων…
Η όλη συζήτηση περί της Χρυσής Αυγής δεν περιστράφηκε γύρω από εγκλήματα, αλλά γύρω από την έννοια του «εχθρού της δημοκρατίας». Χαρακτηριστικό αυτού η παραδοχή του συριζαίου Ν. Φίλη της «Αυγής» ότι οι διώξεις είναι πολιτικές. Πριν πούμε το οτιδήποτε να ρωτήσουμε ευθέως τον κ. Σωτηρέλλη αν θεωρείται «εχθρός της δημοκρατίας» ο κάθε απατεώνας που νομοθετούσε βάσει των συμφερόντων του, αλλά και των συμφερόντων των χορηγών του;
Θεωρείται άραγε «εχθρός της δημοκρατίας» ο κάθε μιζαδόρος, του οποίου τα ανομήματα πληρώνουν έως και σήμερα οι Έλληνες; Θεωρείται «εχθρός της δημοκρατίας» ο εκάστοτε «υπασπιστής» - φερέφωνό του; Η έννοια από μόνη της είναι εξόχως αόριστη ώστε να σταθεί νομικώς και μπορεί να περιλαμβάνει τον οποιονδήποτε, ανάλογα με τα συμφέροντα του εκάστοτε επικυρίαρχου.
Για να δώσουμε ένα παράδειγμα, δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί με την λογική του Σωτηρέλλη το ΚΚΕ ως «εχθρός της δημοκρατίας», αφού υπάρχουν πάμπολλες δηλώσεις του για επιβολή της «δικτατορίας του προλεταριάτου», ενώ παραλλήλως βρίθει το διαδίκτυο από τις φωτογραφίες κόκκινων ταγμάτων εφόδου, τα οποία εκάστοτε πυροβολούν κιόλας; Προφανώς και μπορεί να θεωρηθεί «εχθρός της δημοκρατίας» και αμέσως μετά, με την πρώτη άσχετη αφορμή, να ασκηθούν ποινικές διώξεις εναντίον των πάντων. Δεν θα μπορούσε να θεωρηθεί «εχθρός της δημοκρατίας» ο ΣΥΡΙΖΑ, με τις γνωστές και περίεργες «στενές επαφές» του με την άκρα αριστερά; Προφανώς και ναι και πάλι.