Παροιμιώδης διαφθορά ….εν έτει 1998 ….ο Σημίτης αναβαθμίζει και ξεπερνάει τα όρια(στα δωράκια-είπαμε) του Αντρέα και γενικεύει το μιζάρισμα!
“….Μήπως, ο διεφθαρμένος αστυνομικός -που αναφέρει το δημοσίευμα- με την Πόρσε ή την πολυτελέστατη βίλα, θα μπορούσε να είναι και εφοριακός και δημοσιογράφος, κ.ο.κ.”
“….Ότι η εμφάνιση ενός μισθοσυντήρητου υπαλλήλου με «συνήθειες» πολυεκατομμυριούχου δεν επισύρει, πλέον, υποψίες, αλλά αντιθέτως, ίσως, να προκαλεί και θαυμασμό ως πρότυπο καπατσοσύνης και επαγγελματικής επιτυχίας.
Ότι, τέλος, όλοι εμείς οι τρίτοι που πληροφορούμεθα ή διαπιστώνουμε ανάλογα φαινόμενα, τα αντιμετωπίζουμε ως συνήθη, χωρίς, φυσικά, να μας εκπλήττουν ή να μας αγανακτούν.
Mε άλλους λόγους όλα αυτά σημαίνουν ότι η επιμονή των εκάστοτε αρμοδίων να εντοπίζουν τη διαφθορά σε «ελάχιστες περιπτώσεις» και «μεμονωμένα κρούσματα», όχι μόνον δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αλλά παραπέμπει, πλέον, στην παροιμία «ο κόσμος το ’χει τούμπανο κι αυτοί κρυφό καμάρι»….”