Στις 12/6/2013 ο συναγωνιστής Ηλίας Παναγιώταρος κατέθεσε ερώτηση για τα φορτηγά των σκοπιανών, τα οποία εισέρχονται στο ελληνικό έδαφος με τα αυτοκόλλητα με την ένδειξη «ΜΚ». Εννοείται ότι το βασικό ερώτημα ήταν, εκτός από όλα τα άλλα, πως γίνεται αποδεκτή μία κατάσταση αναγνώρισης στην ουσία του ψευτοκρατιδίου.
Τα αρμόδια υπουργεία έδωσαν τις γνωστές χλιαρές και ανούσιες απαντήσεις. Αξίζει όμως να μνημονευθεί το σκεπτικό του υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Λέει λοιπόν ότι τοποθετούμε σε κάποιον άλλο χώρο του φορτηγού, αυτοκόλλητο με την ένδειξη «Το διακριτικό σήμα ΜΚ δεν αναγνωρίζεται από την Ελλάδα». Απλά πράγματα. Μπαίνει ο νεοκομιτατζής βλαχοσκοπιανός νταλικέρης, του λένε περίμενε, να σου βάλουμε άλλο ένα αυτοκόλλητο να συνεχίσεις… εμείς δεν σε αναγνωρίζουμε, αλλά μπορείς, ανενόχλητος, χωρίς κυρώσεις, να συνεχίσεις την πορεία σου στην Ελλάδα. Στις απαντήσεις επίσης τονιζόταν με έμφαση ότι δεν αναγνωρίζουμε, δεν δεχόμαστε, τηρούμε το Διεθνές Δίκαιο και όλα τα ψεύτικα και υποκριτικά που λέγονται σε αυτές τις περιπτώσεις, δεκαετίες τώρα.
Δεκαετίες τώρα, που με την ανοχή των κομμάτων του πολιτικού κατεστημένου φτάσαμε εδώ που φτάσαμε. Όταν οι σκοπιανοί οργάνωναν την προπαγάνδα τους, όταν ξόδευαν εκατομμύρια δολάρια για να προπαγανδίσουν τις θέσεις τους, εμείς ήμασταν στον κόσμο μας. Και όταν αφυπνίσθηκε κάπως ο λαός μας και ξύπνησαν συνειδήσεις, όταν το 1993 κατέβηκαν εκατομμύρια στους δρόμους για την Μακεδονία μας, αυτό χρησιμοποιήθηκε από τον τότε ΥΠΕΞ και νυν πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά, σαν εφόδιο στα πολιτικά του παιχνίδια με το τότε μητσοτακικό κατεστημένο.
Μήπως δεν έρχονται έγγραφα σε διάφορες συναλλαγές με την ένδειξη «Μακεδονία»; Μήπως δεν γίνονται σοβαρές εμπορικές και τραπεζικές συναλλαγές και υπάρχει ό όρος αυτός σε σκοπιανά έγγραφα; Μήπως οι χάρτες δεν γράφουν «Μακεδονία» πάνω στο άθλιο σκοπιανό κρατικό μόρφωμα; Μήπως στο παρελθόν, σε ενημέρωση αξιωματικών του ΝΑΤΟ, ο τότε Γενικός γραμματέας Ρόμπερτσον, δεν μιλούσε για «Μακεδονία», χωρίς να αντιδράσει κανείς από το κλιμάκιο των Ελλήνων στρατιωτικών που βρισκόταν στην ενημέρωση; Πέρα από τις διπλωματικές ή άλλες προεκτάσεις, το Διεθνές Δίκαιο, έχει και πρακτική, ή καλύτερα, εθιμική εφαρμογή. Τι θα πει αυτό;
Θα πει ότι στην πράξη, χάρη στο άθλιο και ανίκανο πολιτικό μας κατεστημένο, τους έχουμε άτυπα αναγνωρίσει εδώ και αρκετά χρόνια. Αρέσει δεν αρέσει σε κάποιους. Τα υπόλοιπα περί βέτο, περί αντιδράσεων, περί προσφυγών σε διεθνή δικαστήρια κλπ, είναι απλά φιλολογίες. Στην πράξη, η πολιτική παραχωρήσεων και μειοδοσίας που εφαρμόζανε για δεκαετίες οι υπάλληλοι των εγχώριων και διεθνών κατεστημένων, εκεί έχει οδηγήσει. Δυστυχώς, όταν κάποτε παρασχέθηκε η ευκαιρία να τους τελειώσουμε, εκεί την περίοδο 1991-1993, δεν το κάναμε. Γιατί φοβήθηκε ο Μητσοτάκης, γιατί οι αμερικανοί πίεσαν, γιατί, γιατί. Για όλα αυτά τα ατελείωτα γιατί που δεκαετίες τώρα ακούμε..
Για μας, τους Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, το ζήτημα του ονόματος είναι κάτι το υπέρτερο. Είναι ψυχή, είναι ιστορία. Για μας Μακεδονία είναι η Πέλλα, η Βεργίνα, Ο Μέγας Αλέξανδρος. Μακεδονία για μας είναι ο Παύλος Μελάς, ο Τέλλος Αγρας, ο καπετάν- Κώττας και ο μητροπολίτης Γερμανός Καραβαγγέλης. Για μας Μακεδονία είναι αγώνες, είναι θυσίες, είναι αίμα. Ότι και να έχουν συμφωνήσει, ότι και να τους έχουν τάξει, για μας το όνομα μας είναι η ψυχή μας.
ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΜΕ ΚΑΝΕΝΑΝ ΤΡΟΠΟ ΝΑ ΕΚΧΩΡΗΘΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΜΕΣΑ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΒΟΥΛΗ ΘΑ ΣΤΑΘΟΥΜΕ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ. ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΠΟΛΕΜΗΣΑΝ, ΤΟ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΥΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΡΘΟΥΝ.