Τι συμβαίνει όταν σε ένα δημοκρατικό πολίτευμα υπάρχει εκλογική καθίζηση ενός κόμματος και αντίστοιχα αναρρίχηση των ποσοστών ενός άλλου; Στην περίπτωση της Ελλάδας αυτή είναι μια δύσκολη, να απαντηθεί, ερώτηση. Θεωρητικώς μιλώντας το κόμμα που πέφτει θα πρέπει να αποδεχτεί την ήττα του και να προσαρμόσει την στρατηγική του για την επόμενη φορά ή αν επίκεινται εκλογές να αναπροσαρμόσει αυτή την στρατηγική ακόμα πιο νωρίς. Στο πρακτικό επίπεδο μπορεί να ψηλαφίσει το νομικό σώμα, προκειμένου να βρει κάποιον επίορκο που με το «έτσι θέλω» θα απαγορεύσει την κάθοδο του άλλου κόμματος στις εκλογές. Ακούγεται αντιδημοκρατικό; Και ακούγεται και είναι, όμως διαβάστε το σχετικό απόσπασμα από το δημοσίευμα του «Πρώτου Θέματος»:
«Οι τελευταίες εξελίξεις με τις νέες προφυλακίσεις βουλευτών, επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις, σύμφωνα με τις οποίες καθίσταται, πλέον, αδύνατη η συμμετοχή της Χρυσής Αυγής στις επικείμενες ευρωεκλογές, τουλάχιστον με τη σημερινή ονομασία και τα σύμβολά της, καθώς θα αποτελούσε μοναδική παραδοξότητα να επιτραπεί από τον Άρειο Πάγο η ανακήρυξη ψηφοδελτίου με την επωνυμία μιας οργάνωσης που χαρακτηρίζεται εγκληματική και ήδη, πολύ πριν ολοκληρωθεί η εν εξελίξει δικαστική έρευνα, τα μισά από τα μέλη της Κοινοβουλευτικής της Ομάδας –εννιά από τους 18- είναι αντιμέτωποι με βαρύ κατηγορητήριο.»
Σύμφωνα με το σκεπτικό του συντάκτη αυτού του άρθρου, λοιπόν, το οποίο απηχεί τις μεθοδεύσεις και τις σκέψεις της κυβερνήσεως, αρκεί ένα έωλο κατηγορητήριο, υπαγορευμένο από ψευδομάρτυρες, προκειμένου να χαλκευτεί η θέληση του Ελληνικού Λαού και να μην μπορέσει ένα κόμμα να κατέβει στις εκλογές. Έτσι, χωρίς αποδείξεις, χωρίς στοιχεία και κυρίως χωρίς ακροαματική διαδικασία. Με μόνο εφόδιο την διαπλοκή μεταξύ των δήθεν ανεξάρτητων εξουσιών μπορεί να διαλέγει ο πρωθυπουργός ποιους θα αντιμετωπίσει στις εκλογές.
Δεν είναι η πρώτη φορά, βεβαίως, που το «Πρώτο Θέμα» του κομιστή θέτει το ζήτημα. Προ ολίγων ημερών, θυμίζουμε, το είχε θίξει και πάλι λέγοντας: «Θα αποτελεί παγκόσμια πρωτοτυπία να επιτραπεί η συμμετοχή στις εκλογές μίας εγκληματικής οργάνωσης, της οποίας η ηγεσία έχει οδηγηθεί στις φυλακές με αυτήν ακριβώς τη βαρύτατη κατηγορία». Βέβαια, δεν έχουν κανένα λόγο να ανησυχούν οι φίλοι και οι οπαδοί της Χρυσής Αυγής που διαβάζουν αυτές τις γελοιότητες. Αυτό είναι ένα παλιό σχέδιο της χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά και οι εν λόγω μεθοδεύσεις είναι εδώ και πολύ καιρό γνωστές στο κομματικό μας επιτελείο. Τις είχε μάλιστα αποκαλύψει ο Νικόλαος Μιχαλολιάκος σε ομιλία του, κατά την διάρκεια παλαιότερης συνεδρίασης της κοινοβουλευτικής μας ομάδας τον Απρίλιο του 2013. Είχε δηλώσει τότε επί λέξει ότι «ψάχνουν απεγνωσμένα έναν επίορκο δικαστικό για να ακυρώσει τα ψηφοδέλτιά μας, όμως προς τιμήν των Ελλήνων δικαστών, δεν έχει βρεθεί ένας τέτοιος εφιάλτης».
Με τοιαύτες μεθοδεύσεις η συγκυβέρνηση του μνημονίου και των αυτοκτονιών ανοίγει τον ασκό του Αιόλου, αφού έτσι δημιουργούνται οι συνθήκες για την εγκαθίδρυση δικτατορίας του μνημονίου. Οποιοσδήποτε Έλληνας πολίτης θα μπορούσε να βρεθεί στο στόχαστρο ενός έμμισθου κουκουλοφόρου ψευδομάρτυρα, που θα κατέθετε τα όσα ψεύδη είχε διαταχθεί να πει. Το μόνο επιπλέον που θα απαιτούταν θα ήταν η αγαστή συνεργασία επιόρκων, που θα ολοκλήρωναν την καταστρατήγηση του τεκμηρίου της αθωότητας.
Εμείς απλά θα παραθέσουμε ένα απόσπασμα από σχετικό άρθρο του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου, Νίκου Αλιβιζάτου στην «Καθημερινή» στις 23 Σεπτεμβρίου του 2012:
«Στη χώρα μας, το ισχύον Σύνταγμα δεν προβλέπει τη δυνατότητα να απαγορευθεί πολιτικό κόμμα. Με νωπή τότε ακόμη τη θέση εκτός νόμου του ΚΚΕ για σχεδόν 30 χρόνια, η Νέα Δημοκρατία απέσυρε πρόταση που είχε υποβάλει, στο πρώτο στάδιο της συνταγματικής αναθεώρησης, ακολουθώντας το πρότυπο του άρθρου 21 του γερμανικού Συντάγματος.
Κατά τη σχετική συζήτηση στην ολομέλεια της Βουλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε υποστηρίξει τότε ότι «αρκεί ο ποινικός κώδιξ», ενώ ο Δημ. Τσάτσος, ως εισηγητής της μειοψηφίας, εγκαλούσε την κυβέρνηση ότι «καταλύει το κράτος δικαίου» αφού, με την προτεινόμενη διάταξη, καταργούσε τη διάκριση νομιμότητας και παρανομίας (συνεδρ. 22.4.1975).
Έκτοτε, επικαλούμενοι το ναυάγιο της ανωτέρω πρότασης, οι συνταγματολόγοι συμφωνούν ότι το ισχύον Σύνταγμα αποκλείει το ενδεχόμενο να απαγορευθεί πολιτικό κόμμα, ακόμη με ειδικό νόμο (παρόμοιο π.χ. με τον διαβόητο α.ν. 509/1947).»
Το εν λόγω δημοσίευμα εντός ολίγων ωρών είχε ήδη πυροδοτήσει κύμα κατακραυγής εναντίον των μεθοδεύσεων, εκ των οποίων σας παραθέτουμε μερικές:
ΓΤΧ13/01/201409:52
Ἀκοῦστε γιὰ νὰ μὴν γράφετε πράγματα ποὺ δὲν ἰσχύουν. Πουθενὰ στὸ Σύνταγμα, ὅσο καὶ ἂν σᾶς ἔχουν πεῖ τὸ ἀντίθετο, δὲν ἀπαγορεύεται νὰ τεθεῖ ἐκτὸς νόμου πολιτικὸ κόμμα. Αὐτὸ μπορεῖ νὰ γίνει μόνο στὴν περίπτωση ποὺ ἔχει ἤδη γίνει πραξικόπημα ἀπὸ τὸ ἐν λόγῳ κόμμα (μόνο ποὺ τὸ πραξικόπημα τὸ τελοῦν οἱ καθεστωτικοὶ καὶ ξενόδουλοι πολιτικάντηδες ποὺ τόσες δεκαετίες τρῶνε καὶ πίνουν)! Ἀκόμη καὶ ἂν ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ, ὄχι βάσει δίωξης ἢ προφυλάκισης, ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ, χαρακτηρισθεῖ καὶ μὲ ἀμετάκλητη ἀπόφαση ἀπὸ τὸν ἄρειο παγο, ἕνα κόμμα ὡς ἐγκληματικὴ ὀργάνωση, κάτι γιὰ τὸ ὁποῖο δὲν ὑπάρχει προηγούμενο καὶ τὸ ὁποῖο μπορεῖ νὰ γίνει μετὰ ἀπὸ χρόνια, τότε μπορεῖ μὲ ἀπόφαση δικαστικὴ ἢ μὲ νομοθέτημα νὰ ἀπαγορευθεῖ ἕνα κόμμα (ὄχι βάσει συντάγματος). Ὅμως τότε αὐτομάτως ὅλα τὰ μέλη τῆς ΧΑ, ὅλα μὰ ὅλα, θὰ θεωροῦνται ἐγκληματίες, ἀνεξάρτητα ἂν θὰ ἔχουν ἐμπλακεῖ ἢ ὄχι τὰ ἴδια (συλλογικὴ εὐθύνη δηλαδή, κάτι ποὺ μᾶς θυμίζει παλιὲς ἐποχές! ) σὲ κάποιες ἔκνομες ἐνέργειες! Ὄμως καὶ τότε - μετὰ ἀπὸ χρόνια δηλαδὴ - θὰ μπορεῖ νὰ κατεβεῖ ἡ ΧΑ μὲ ἄλλο ὄνομα. Σιγὰ τὸ πρᾶγμα. Ὁ Ἄρειος Πάγος δὲν ἔχει ἐκ τοῦ Συντάγματος τὸ παραμικρὸ δικαίωμα νὰ ἀπαγορεύσει ἕνα κόμμα τὸ ὁποῖο ἀκόμη δὲν θὰ ἔχει καταδικασθεῖ! Ἂν βρεθοῦν βολεμένοι καὶ ἐπίορκοι εἰσαγγελεῖς τὰ πάντα μποροῦν νὰ γίνουν. Ὁ ἀντισυνταγματολόγος μπένι τὰ πάντα μπορεῖ νὰ ἐπινοήσει γιὰ νὰ διαιωνίσει τὸ σύστημα τῆς σήψης ποὺ βιάζει τὴν χώρα μας! Ἀκόμη καὶ ἆν ῥητῶς δὲν ἀναφέρει κάτι στὸ κατατιθεμένο καταστατικὸ του ἕνα κόμμα ποὺ θέλει νὰ κατεβεῖ περὶ καταλύσεως τῆς δημοκρατίας - κάτι ποὺ ἡ χα δὲν τὸ γράφει τοὐλάχιστον τὸ "ἐπισημο" καταστατικό, τὸ δῆθεν ἀνεπίσημο εἶναι γιὰ τὴν δικαιοσύνη ἕνα κωλόχαρτο. ὁ καθένας μπορεῖ νὰ παρουσιάσει δέκα τέτοια! - δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἀπαγορεύσει. Ὅπως μὲ τὸ κκε ποὺ δὲν ἀναγνωρίζει τὸ ἀστικὸ πολίτευμα. Δὲν μπορεῖ νὰ τὸ ἀπαγορεύσει. Ἐκεῖ ποὺ μπορεῖ νὰ γίνει ἀπαγόρευση βουλευτῶν εἶναι μετὰ τὴν ἐκλογὴ τους, ἂν ἀρνηθοῦν νὰ ὀρκισθοῦν πίστη στὸ Σύνταγμα, γιατὶ τότε εἶναι βουλευτὲς καὶ ἔχουν εὐθύνες πολιτικῶν πράξεων. Ὄχι ὅμως πρίν! Πρὶν, ὡς ὑποψήφιοι, εἶναι πολίτες! Δὲν ζητεῖται ἀπὸ κανέναν πολίτη πιστοποιητικὸ πολιτικῶν φρονημάτων. Στὴν περίπτωση ὅμως ἑνὸς βουλευτοῦ ποὺ ἀρνηθεῖ νὰ ὀρκισθεῖ στὸ σύνταγμα, τότε μποροῦν νομικὰ νὰ τὸν παύσουν. Ὄχι τὸ κόμμα πάντως. ἐκτὸς καὶ ᾶν τὸ κόμμα ἀρνηθεῖ ὁμαδικὰ νὰ ὀρκισθεῖ πίστη στὸ Σύνταγμα, τὸ ὁποῖο ἐπαναλαμβάνω πρῶτη τὸ ἔχει καταλύσει ἡ κυβέρνηση!