Εκείνο το οποίο έχει αντιληφθεί ο Ελληνικός Λαός εδώ και καιρό, απεδείχθη περίτρανα χθες, σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσε η Ισραηλιτική Κοινότητα Αθηνών και η Περιφέρεια Αττικής και της οποίας κεντρικός ομιλητής ήταν ένα θλιβερό πολιτικό ανδρείκελο το οποίο συναγωνίζεται τον υπουργό Οικονομικών για τον τίτλο του πιο αποτυχημένου υπουργού της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά.
Ο λόγος φυσικά για τον αρλεκίνο της Κατεχάκη, τον δηλωμένο φίλο των μασόνων, ο οποίος χαίρει καταφανώς της αμέριστης συμπαράστασής τους και βέβαια για τον εθνικό μας γελωτοποιό που έχει εκτεθεί ανεπανόρθωτα από τις παράνομες μεθοδεύσεις, τις ραδιουργίες και τα ασύστολα και συνάμα αβάσιμα, συστηματικά ψεύδη κατά του Λαϊκού Συνδέσμου-Χρυσή Αυγή.
Ο Νίκος Δένδιας δεν είναι απλά ο υπεύθυνος των ανηλεών σφαγών Ελλήνων από λαθροεισβολείς εγκληματίες, δεν είναι μονάχα υπεύθυνος της ανασφάλειας και του τρόμου που απλώνεται καθ' όλη την ελληνική επικράτεια, στην πρωτεύουσα και την ελληνική επαρχία. Ο Νίκος Δένδιας δεν είναι μόνον υπαίτιος του εξευτελισμού του κρατικού μηχανισμού από μια παραστρατιωτική οργάνωση αλβανών κατσαπλιάδων που δολοφόνησε 2 συμπατριώτες μας και αλώνιζε ανενόχλητη επί μήνες στη μισή Ελλάδα, δεν είναι απλά ο ένας εκ των δύο ανίκανων υπουργίσκων που φέρουν βαρύτατες πολιτικές ευθύνες για την κωμικοτραγική «εξαφάνιση» του τρομοκράτης της αριστεράς, Χ. Ξηρού.
Ο Νίκος Δένδιας, το έχει αποδείξει με τρόπο σαφή και ξεκάθαρο από την πρώτη μέρα που ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Προστασίας του Πολίτη και πολύ περισσότερο από την έναρξη των παράνομων και αντισυνταγματικών πολιτικών διώξεων εις βάρος της Χρυσής Αυγής: δεν εξυπηρετεί ούτε κατ' ελάχιστο τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού, αλλά αντίθετα, αποτελεί ένα φτηνό και χυδαίο πιόνι του διεθνούς σιωνισμού!
Από το φυσικό του περιβάλλον, εκεί όπου αισθάνεται πανίσχυρος και άτρωτος -μεταξύ δηλαδή των εβραίων, των οποίων τα συμφέροντα υπηρετεί-, εξαπέλυσε νέα, αισχρή και κατάπτυστη συκοφαντική επίθεση κατά ενός ελληνικού, νόμιμου Πολιτικού Κινήματος το οποίο χαίρει της εμπιστοσύνης εκατομμυρίων Ελλήνων και όχι συναγωγών, παρασυναγωγών και ξένων πρεσβειών όπως ο ίδιος. Στόχος της βρώμικης μεθόδευσης και της ανθελληνικής και ανήθικης επίθεσής του, να ικανοποιήσει τα σιωνιστικά αφεντικά του, προκειμένου να περισώσει την άθλια πολιτική του καριέρα. Υπερτιμά όμως τα αφεντικά του και περιφρονεί κατά τρόπο χυδαίο τον Ελληνικό Λαό, ο οποίος και θα τον κρίνει όπως του αξίζει.
Όντας ο ίδιος χαρακτηριστικό δείγμα θρασυδειλίας, απευθύνεται εμμέσως στη Χρυσή Αυγή, λέγοντας: «μερικοί στρουθοκαμηλίζουν ισχυριζόμενοι ότι δεν πρόκειται για ναζιστές, αλλά για Έλληνες Εθνικιστές. Αυτό συνιστά ύβρι, όπως ύβρις είναι και η παρουσία των νεοναζιστών με την Ελληνική Σημαία». Βεβαίως έχει το δικαίωμα να συκοφαντεί το Κίνημα των Ελλήνων Εθνικιστών, χαρακτηρίζοντας τα στελέχη και τα μέλη του «φασίστες» και «ναζιστές».
Το πώς άλλωστε εννοεί ο ίδιος την δημοκρατία, το βίωσε ο Ελληνικός Λαός με τα αίσχη της Χούντας του Μνημονίου κατά ενός νόμιμου Πολιτικού Κινήματος του οποίου «έγκλημα» υπήρξε το γεγονός πως αποκάλυψε τα σκάνδαλα και τις απάτες της κυβερνητικής εγκληματικής συμμορίας. Η Χρυσή Αυγή όμως, δεν θα γίνει ποτέ ένας συρφετός ανδρείκελων του διεθνούς σιωνισμού, όπως η Χούντα Βενιζέλου-Σαμαρά της οποίας αποτελεί αναπόσπαστο μέλος. Η Χρυσή Αυγή δεν δίνει το λόγο της σε σιωνιστικές οργανώσεις των ΗΠΑ, απολογείται μόνο στον Ελληνικό Λαό.
Για να αποδείξει το βαθμό υποταγής του στον διεθνή σιωνισμό, κατέφυγε στο υπέρτατο σημείο ραγιαδισμού: «γι' αυτούς (εννοεί τους Έλληνες Εθνικιστές) ισχύει ο στίχος του Ζ΄ Ψαλμού του προφητάνακτος Δαυίδ "Ωδίνησαν αδικία, συνέλαβον πόνον και έτεκαν ανομίαν"»!
Δεν θα μας προκαλούσε καμία έκπληξη, ακόμα κι αν καταφερόταν κατά του Ελληνικού Λαού σπέρνοντας το βαθύ φυλετικό μίσος του Ταλμούδ. Όμως το σιωνιστικό αυτό πιόνι, υποχρεώνεται να παριστάνει τον δημοκράτη, δίχως να μπορεί να πείσει. Γι' αυτό και λαμβάνει χειροκροτήματα στις συναγωγές και στις σιωνιστικές εκδηλώσεις όπου συνηθίζει (γιατί άραγε τόσος ζήλος για τα συμφέροντα των εβραίων;) να παρευρίσκεται, αλλά δεν τολμά να ξεμυτίσει από το υπουργείο και την πλούσια οικία του, τρέμοντας στην ιδέα της χλεύης και της οργής που θα εισπράξει από τις Ελληνίδες και τους Έλληνες.
Όντας αλαζόνας και ταυτόχρονα ανόητος, προβαίνει στην ομολογία του πραγματικού του φόβου: «για τη δημοκοπική άνοδο της Χρυσής Αυγής έχουν ήδη ειπωθεί και γραφτεί πολλά. Η δυναμική της εκτείνεται όταν το κράτος παραμένει αναξιόπιστο και αδύναμο να υπερασπιστεί το δίκαιο του πολίτη». Εκείνο που δεν ομολογεί ο φίλος των μασόνων, είναι το γεγονός πως δεν είναι το αναξιόπιστο κράτος ούτε η παντελής απουσίας δικαιοσύνης, εκείνα τα ζητήματα που τον απασχολούν. Αντίθετα, ο αληθινός του τρόμος είναι η αναπόφευκτη τιμωρία των υπεύθυνων της εξαθλίωσης και των πολιτικών απατεώνων, από το Λαϊκό Σύνδεσμο-Χρυσή Αυγή.
Ένας ουδέτερος παρατηρητής θα μπορούσε με άνεση να θεωρήσει πως ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη της Χούντας Βενιζέλου-Σαμαρά, λειτουργεί μάλλον ως πρέσβης του Ισραήλ παρά ως υπουργός μιας κυβέρνησης η οποία υποτίθεται πως υπηρετεί τα συμφέροντα του Ελληνικού Λαού. Η σχέση εξάρτησης που έχει με τον διεθνή σιωνισμό, είναι αντιστρόφως ανάλογη εκείνης με τον Ελληνικό Λαό.
Ως εκ τούτου, όταν τα ψεύδη, τα οποία μεταχειρίζεται θα έχουν γίνει στάχτη και οι ραδιουργίες του θα είναι αντικείμενο έρευνας της πραγματικά ανεξάρτητης Δικαιοσύνης, τότε και μόνον τότε, ο Ελληνικός Λαός και η Χρυσή Αυγή θα πουν στον χυδαίο υποτακτικό της Σιών, ένα μεγαλόπρεπο, αλλά ύστατο «Σαλόμ»!