Πριν ολίγα μόνον έτη και ιδιαίτερα μετά τα γεγονότα του Μαβί Μαρμαρά με την ένταση στις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας-Ισραήλ, εξαπολύθηκε από φιλοκυβερνητικούς, φιλομνημονιακούς κύκλους στην Ελλάδα μια άνευ προηγουμένου επικοινωνιακή εκστρατεία προβολής των μεγάλων και μακρόπνοων προοπτικών με τεράστια οφέλη, μιας μελλοντικής συμμαχίας Ελλάδος-Ισραήλ. Την εκστρατεία αυτή υποστήριξαν με κάθε διαθέσιμο μέσο κυρίως κυβερνητικοί παράγοντες, δημοσιογράφοι και διπλωματικοί κύκλοι, ενώ στήριξαν με ενθουσιασμό ομογενειακές οργανώσεις των ΗΠΑ, οι οποίες διατηρούν, θερμές σχέσεις με το πανίσχυρο εβραϊκό λόμπι.
Περισπούδαστοι «σοφοί» της ελληνικής πολιτικής και οικονομικής ζωής, βάλθηκαν τότε να βομβαρδίζουν την ελληνική κοινή γνώμη με ατέλειωτες αναλύσεις, η ουσία των οποίων συμπυκνωνόταν στην ευκαιρία η οποία παρουσιαζόταν στην Ελλάδα, προκειμένου να προσεταιριστεί το Ισραήλ, δημιουργώντας μια συμμαχία- αντίπαλο δέος για την Τουρκία στη λεκάνη της νοτιοανατολικής Μεσογείου. Μεταξύ των επιχειρημάτων των υποστηρικτών της ελληνο-ισραηλινής συμμαχίας, υπήρξε η θέση πως η Ελλάδα θα αναβαθμιζόταν σε οικονομικό, στρατιωτικό και κυρίως ενεργειακό επίπεδο, μιας και -καθώς διατείνονταν οι θιασώτες της προσέγγισης με το Ισραήλ- ουσιαστικά η Ελλάδα θα αντικαθιστούσε την Τουρκία στο κάδρο του σημαντικότερου εταίρου του σιωνιστικού κράτους.
Η προοπτική της στενότερης συνεργασίας Ελλάδος και Ισραήλ ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο μετά την τοποθέτηση της Κύπρου στην εν δυνάμει συμμαχία. Οι σχέσεις Ισραήλ και Κύπρου αναβαθμίστηκαν σε επίπεδο τέτοιο, ώστε να προχωρήσει στρατιωτική συνεργασία μεταξύ των δύο χωρών, την ώρα κατά την οποία οι Έλληνες αναλυτές και πολιτικοί παράγοντες πανηγύριζαν, διότι -καθώς έλεγαν- ο πανίσχυρος στρατιωτικός και διπλωματικός μηχανισμός του Ισραήλ θα αναλάμβανε την υπεράσπιση των κυπριακών και ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, σε περίπτωση εκδήλωσης τουρκικής απειλής.
Στην Ελλάδα κυρίως, η προοπτική της συνεργασίας εξίταρε τόσο τους διαμορφωτές της κοινής γνώμης και υπεύθυνους της λήψης των πολιτικών αποφάσεων, ώστε να αφήσουν κατά μέρος το επί δεκαετίες κίβδηλο δόγμα «η Ευρώπη θα μας προστατέψει από την επιθετικότητα της Τουρκίας», προβάλλοντας στη θέση του ένα παρόμοιο και εξίσου ψευδεπίγραφο: «το Ισραήλ θα μας προστατέψει από την Τουρκία».
Με το δόγμα αυτό ως προμετωπίδα, άρχισε σε πολιτικό και δημοσιογραφικό επίπεδο να παρουσιάζεται στην Ελλάδα μια στάση περισσότερο αποφασιστική έναντι της Τουρκίας σε σχέση με το παρελθόν και σε συνάρτηση με θέματα ενεργειακά και κυριαρχικών δικαιωμάτων. Όλο τούτο το σκηνικό όμως, δεν ήταν παρά μια ψευδαίσθηση, την οποία συνειδητά η πολιτικό-οικονομική ελίτ που εξουσιάζει την Πατρίδα μας καλλιεργούσε στο Λαό μας, ενώ ταυτόχρονα το Ισραήλ δεν έπραττε άλλο τι, παρά να πιέζει τους πεισματάρηδες και προσβεβλημένους από την ήττα στο Μαβί Μαρμαρά Τούρκους, να επανέρθουν στη γραμμή της πρότερης, αγαστής τουρκο-ισραηλινής συμμαχίας.
Η πραγματικότητα αυτή αποδεικνύεται από δύο γεγονότα τα οποία βεβαίως η εγχώρια καθεστωτική προπαγάνδα των νταβατζήδων της ενημέρωσης επιχειρεί να αποκρύψει:
α) την επί τρία τουλάχιστον έτη αδυναμία επίτευξης συμφωνίας μεταξύ Κύπρου, Ισραήλ και Ελλάδος για τη δημιουργία του αγωγού ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο από Ισραήλ και Κύπρο στην Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω Ελλάδος
β) την δημοσίευση από την τουρκική εφημερίδα Hurriyet της είδησης πως εκπρόσωποι των τεσσάρων μεγαλύτερων τουρκικών εταιριών ενέργειας, Zorlu Holding, Enka, Turcas Petrol AS και Calik Holdingπρόκειται να συναντηθούν και να συζητήσουν με εκπροσώπους των -εβραϊκών συμφερόντων- εταιριών Noble Energy και Delek την προοπτική μεταφοράς του ισραηλινού φυσικού αερίου στην Ε.Ε., μέσω ενός αγωγού από το Ισραήλ στην Τουρκία.
Αξίζει να επισημανθεί το γεγονός πως Noble Energy και Delek εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα φυσικού αερίου του Ισραήλ, ενώ οι τουρκικές εταιρείες Zorlu Holding και Enka, ανήκουν σε εξισλαμισμένους εβραίους, ντονμέδες! Όπως μπορεί ο καθένας να αντιληφθεί, το κλειδί της επίτευξης οριστικής συμφωνίας επί του ανωτέρου σεναρίου είναι η επίλυση του Κυπριακού, κατά τρόπο με τον οποίο θα διαφυλάσσονται τα τουρκικά συμφέροντα. Προς αυτή την κατεύθυνση άλλωστε, κινείται η περίεργη και καθ' όλα ύποπτη τοποθέτηση του Κύπριου Προέδρου Ν. Αναστασιάδη περί απόκτησης από την Τουρκία, πρόσβασης στη μεταφορά κυπριακού και ισραηλινού φυσικού αερίου!
Μεθοδικά και προσχεδιασμένα, οι πολιτικές ηγεσίες Ελλάδος και Κύπρου ξεπουλούν τον εθνικό μας πλούτο παρουσιάζοντας μάλιστα αυτό το ξεπούλημα ως έντιμη συμφωνία επίλυσης επί του συνόλου των ελληνοτουρκικών ζητημάτων. Δεν υφίσταται η παραμικρή αμφιβολία πως την προδοσία του Κυπριακού Ελληνισμού και των κυριαρχικών του δικαιωμάτων θα ακολουθήσει το μοίρασμα του ενεργειακού πλούτου του Αιγαίου, πάντοτε υπό τις ευλογίες των σιωνιστών και των ΗΠΑ.
Ευάγγελος Καρακώστας