Αυτές τις ήσυχες ώρες, τις καλοκαιρινές, οι πολιτικάντηδες τις είχαν πάντοτε για να κοροϊδεύουν το λαό. Για να περνούν συμφωνίες στα μουλωχτά και να ετοιμάζουν τα μέτρα του χειμώνα, ενόσω ο λαός θα κάνει τα μπάνια του ή θα χαζεύει αυτούς να κάνουν τα δικά τους, με το επίδομα διακοπών να μαλακώνει τις γωνίες και τις αγωνίες.
Φέτος, δεν υπάρχουν επιδόματα, κι ακόμα περισσότερο δεν θα υπάρχουν μισθοί από την επιστροφή του Φθινοπώρου.
Αυτόν για πολλούς κενό-λόγω προαιρετικών ή αναγκαστικών διακοπών-χρόνο, το χρόνο που προσφέρεται για μετέωρα βήματα, πρέπει να τον χρησιμοποιήσει καθένας από μας για να σκεφτεί και να αποφασίσει πώς θα αντιμετωπίσει το χειμώνα που έρχεται. Μόνος ή μετά πολλών. Για πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια, θα είναι (ακόμα πιο) δύσκολος οικονομικά, ακόμα πιο γεμάτος θλίψη για την Πατρίδα μας και το λαό μας. Όμως, για πρώτη φορά, θα είναι πιο γεμάτος από δυνατότητες. Γιατί όταν τα δεσμά σπάνε, τότε μπορείς επιτέλους να σηκωθείς και να προχωρήσεις εμπρός.
Για πρώτη φορά είμαι σίγουρη, πολλοί από εσάς αισθάνεστε επιτέλους ελεύθεροι να πείτε αυτό που σκέφτεστε, χωρίς υποκρίσεις, χωρίς φόβους για το «πολιτικά ορθό». Για πρώτη φορά μπορείτε να πιστεύετε βάσιμα ότι κάτι μεγάλο γεννήθηκε, κάτι που θα σηκώσει στα δυνατά φτερά του την Ελλάδα και μέσα από τη στάχτη θα τη φέρει ξανά στο Φως.
Αυτό το καλοκαίρι ας βρούμε βαθιά μέσα μας τη δύναμη να απελπιστούμε τόσο πολύ που να ελπίσουμε, να προσευχηθούμε, να αναζητήσουμε αυτούς με τους οποίους θα μοιραστούμε αλλά και θα αγωνιστούμε για το όραμα μιας Ελλάδας δυνατής, υγειούς, δίκαιης, μιας Ελλάδας που θα ανήκει πραγματικά στους Έλληνες.
ΕΓΕΡΘΗΤΙ: Καιρός αποφάσεων
