Η ιστορία που θα διαβάσετε (όπως σας είχαμε υποσχεθεί), είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Η ιστορία του ροφού πηγαίνει πολύ πίσω. Από την εποχή που ο μερακλής Ανδρέας έκανε τα μπάνια του στην Ελούντα. Ο αείμνηστος, εκτός από το ωραίο φύλο (βρε τον ομοφοβικό) λάτρευε και τον ροφό. Όχι σούπα, στα κάρβουνα.
Έτσι, κάθε πρωΐ για εκδούλευση, ένας “ροφός” έσκαγε μύτη κάθε πρωΐ στην ρεσεψιόν και έλεγε “ήλθα για τον πρόεδρο”. Ο μερακλής Ανδρέας βέβαια, σιγά μην υποχρεωνόταν στον κάθε δίποδο
κλακαδόρο. Έτσι τον ροφό του “ροφού” τον γλένταγε το προσωπικό.
Ο ροφός όμως μόνο για γέλια δεν ήταν. Όταν λοιπόν ήλθε η στιγμή της μεγάλης σύγκρουσης του Άκη με τον Φον Σημίτη, ο ροφός έκανε κάτι απίστευτο… Ήξερε πως ένας έμπορος “Πέρσικων χαλιών” είχε συμφέροντα και μπίζνες με τον Άκη, οποτε μεταξύ τσιπούρας και ρακής, του λέει: “Άκου Χαλάκη (υποκοριστικο του χαλιού, για να μην λέμε ονόματα…) ξέρω ότι καίγεσαι για τον Άκη, αλλά έχουμε ένα πρόβλημα. Τρεις βουλευτές θέλουν λίγη βοήθεια για να τον στηρίξουν”
“Δηλαδη”; Ρώτησε με απορία ο Χαλάκης. “Τι θέλουν ωρέ τα γιουσουφάκια”;
“Κάτι ελαφρύ” απαντά ο ροφός. “100 εκατομμύρια κάτω από το χαλάκι του φτωχικού τους”.
“Τί είπες ωρέ γκιαούρη”; Ψελλίζει ο Χαλάκης εξοργισμένος. “100 εκ. βουρδουλιές στον καθένα θα ρίξω”!
“Μην σκιάζεσαι εφέντη μ’” Αποκρίνεται ψύχραιμα ο ροφός. “100 εκατομμύρια και οι τρεις εννοούσα”.
…Πέρασαν οι μέρες και ήλθε η πολυπόθητη εκλογή. Φυσικά όλοι τότε την έκαναν γυριστή, ακόμα και ο τιτάνας Πανταγιάς. Ο Φον Σημίτης πρόεδρος και ο Χαλάκης έξω φρενών. Εξοργισμένος καλεί την βουλευτίνα με τα ρόδινα μάγουλα για να την δει. Η βουλευτίνα πηγαίνει τρέχοντας.
“Τι με θες εφέντη μ’”; Ψελλίζει.
“Γιατί μωρή ζήτησες λεφτά για να ψηφίσεις τον Άκη”; Ρωτά ο Χαλάκης μπαίνοντας κατ’ ευθείαν στο ψητό.
“Εγω εφέντη μ; Ο Αλλάχ να ρίξει φωτιά να με κάψει αν είπα κάτι τέτοιο”! Απαντά έντρομη η βουλευτής και τα ρόδινα μάγουλα της πήραν το χρώμα του τριαντάφυλλου (του Ρόδου κατά το ποιητικόν).
Τότε ο Χαλάκης συνειδητοποίησε πως ο ροφός τον είχε κάνει ταμείο 100 μύρια δραχμούλες. Και ‘κει που όλοι θα περίμεναν πως ο ροφός θα γινόταν φέτες στην σχάρα, εκεί ξεδίπλωσε όλο το μεγαλείο της φυλής των γλιστερών υποκειμένων που ζούν σε ανήλιαγες σπηλιές.
-Βρέθηκε αίφνης στο …τραπέζι του Σημίτη, ο οποίος τον διόρισε σε δύο θεσάρες. Μα θεσάρες λέμε…
-Ο Χαλάκης συνέχισε και αυγάτισε τις μπίζνες με τη νέα ηγεσία. Έτσι, τα λεφτά το έπιασα τόπο και ο ροφός συνέχισε τον χαρούμενο βίο του στις καταπράσινες από την γλίτσα θάλασσες του εκσυγχρονισμού.
Ο Άκης είναι φυλακή,
…και εμείς πληρώνουμε.
Πως θα σας φαινόταν τώρα εάν μαθαίνατε πως ο ροφος ζει, βασιλεύει και ξαναδιορίστηκε επί εθνοσωτηρίου κυβερνήσεως Σαμαρά – Βενιζέλου;
Εμείς πάντως θέλουμε να αναφωνήσουμε: Χίλιες φορές ΔΑΠίτες, ΟΝΝΕΔίτες, ΠΟΛΑΝίτες στα νοσοκομεία. Δεν υπάρχει σωτηρία λέμε σε γι’ αυτόν τον τοπο.
